Choroby

Obszary występowania: Archipelag Itashy
Grupy najbardziej narażone: Illithaye oraz mieszańce Illithaye (brak notowania choroby u innych ludów)
Opis: Choroba wywołana drobnoustrojami rozwijającymi się w środowisku wodnym. Do zarażenia najprawdopodobniej dochodzi poprzez kontakt nawet niezauważalnej rany na ciele chorego z zakażoną wodą, na przykład w trakcie kąpieli w morzu. Trudno przewidzieć gdzie i kiedy konkretnie dojdzie do zarażenia, jedynym pocieszeniem jest to, iż nie jest to aż tak częsta choroba.
Objawy choroby odczuwalne są już przed 24 godzinami, jest to swędzenie, rozgrzanie chorego miejsca oraz przesuszenie i pękanie skóry, tworzące więcej małych ran, w których zakażenie może się rozwijać. Na ciele zaczynają się pojawiać drobne, zielonkawe plamki. Odbarwienia szybko zwiększają zajmowaną powierzchnię oraz zaczynają wyrastać z nich krótkie nitkowate włoski, które bez oporów można nazwać pleśnią. Zakażenie nie obejmuje jedynie wierzchniej warstwy skóry, wchodzi w jej głąb, a wyjątkowo długie zaniedbywanie objawów może doprowadzić do sięgnięcia przez pleśń kości, co wiąże się z przymusem amputacji, o ile choroba zajęła część ciała, którą da się amputować. Wraz z zagłębianiem się pleśni w ciało, infekcja postępuje, co wywołuje mocny ból, opuchliznę i ropień. W skrajnych przypadkach może dochodzić do utraty przytomności, halucynacji i wymiotów.
Wyleczyć ją można, stosując odpowiednie leki wzmacniające organizm, jak i medykamenty używane do przepłukiwania chorego miejsca. Leczenie tej choroby potrafi trwać miesiącami, ponieważ nawet gdy skóra wydaje się być już uwolniona od drobnoustrojów, te dalej mogą się na niej znajdywać, a nawet mała ilość wystarczy by wywołać nawrót choroby. Zalecana jest izolacja chorego od otoczenia oraz spalenie przedmiotów jakich korzystał, na przykład pościeli czy ubrań.

---

Obszary występowania: południowa część Dharei
Grupy najbardziej narażone: dzieci oraz zwierzęta
Opis: Pasożyt Fummi ten przenoszony jest przez Menggigity, które wkradają się do ludzkich domostw i zanieczyszczają je swoimi odchodami. Nawet przypadkowe trafienie pasożyta do układu pokarmowego, czy to poprzez spożycie skażonego jedzenia, czy nieumyte dłonie, wystarczy, aby Fummi rozszalał się w organizmie.
Choroba zaczyna się niewinnie i pasożyt nie daje objawów do czasu złożenia i wyklucia jaj w jelitach nosiciela. Wywołuje to ostre zakażenie i następują widoczne, mocno inwazyjne objawy, jak częste biegunki oraz kwaśne wymioty przypominające pomarańczową maź. Oprócz tego temperatura chorego wzrasta do ponad 40 stopni, co w połączeniu z utratą dużych ilości wody i tym, że najczęściej choroba dotyka dzieci, zazwyczaj kończy się to śmiercią.
Wyleczyć ją można pijąc różnego rodzaju przeczyszczające napary i uzupełniając cały czas wodę w organizmie. Zalecana jest także głodówka, aby nie zapewniać pasożytom dodatkowego źródła pożywienia. Terapia chociaż mocno obciąża organizm chorego, zbliżając go do śmierci, zastosowana odpowiednio szybko daje szansę na wyleczenie.

---

Obszary występowania: głównie Dharea, rzadziej Archipelag Itashy oraz Żółwie Wyspy
Grupy najbardziej narażone: najniższe warstwy społeczne
Opis: Choroba ta wywołana jest drobnoustrojami znajdującymi się w pyle z kwitnących lub koszonych na polu roślin, dlatego też najczęściej występuje w okresie wiosenno-letnim. Zanieczyszczone powietrze dostaje się do układu oddechowego, podrażniając usta oraz gardło chorego. Powoduje to uczucie suchości w jamie ustnej oraz nieustannego drapania, które można załagodzić ciągłym kaszlem lub piciem ziół.
Przy zastosowaniu terapii z ziołowych wywarów, podrażnienie po czasie samo zanika wraz z obmywaniem gardła, jednak do czasu wyleczenia każdy wdech przysparza ból i powoduje duszności. Choroba nieleczona może doprowadzić do powstania wielu ran w przełyku, infekcji płuc, a w konsekwencji śmierci w wyniku zakażenia lub uduszenia.

---

Obszary występowania: północna Dharea, Żółwie Wyspy
Grupy najbardziej narażone: nie ma reguły
Opis: Choroba wywołana drobnoustrojami znajdującymi się w jajach Burung-Beruang, które swoim słodkim smakiem zakrywają czającą się w nich śmierć. Zjedzenie zepsutego jajka w najlepszym przypadku spowoduje ból głowy i wymioty, co za tym idzie pozbycie się toksyn z organizmu. W najgorszym przypadku, nie da przez długi czas żadnych objawów, dopóki nie będzie za późno. Drobnoustroje dostają się do układu krwionośnego organizmu i przenikają do układu nerwowego, celując w miejsce z najlepszymi dla nich warunkami rozwoju, do mózgu. Chory zauważa u siebie drgania mięśni, delikatne skurcze, co z czasem zaczyna nabierać na sile. W tym momencie chorobę można jeszcze próbować leczyć naparami, magią i lekami, jednak szanse na powodzenie kuracji wynoszą 50%.
Jeśli leczenie nie podziała, lub nie zostało podjęte, zaczynają występować problemy z pamięcią, rozkojarzenie i rozdrażnienie, utrata apetytu lub niekończąca się chęć jedzenia. Zakażenie coraz bardziej odbiera choremu kontrolę nad sobą. Śmierć przychodzi nagle, w jednym momencie zarażony może wszczynać niezrozumiałą kłótnię, a sekundę później może paść martwy tam gdzie stał. Zaleca się palenie ciała zmarłego na Szaleństwo Burung, bo choć nieżywy, to drobnoustroje dalej w nim żyją.
Chorobę trudno wyleczyć i najczęściej prowadzi do zgonu. Najlepiej jest jej zapobiegać, myjąc jaja przed spożyciem i dokładnie sprawdzając czy nie są zepsute przed zjedzeniem ich. Pomimo słodkiego zapachu i smaku, wprawny kucharz powinien poradzić sobie z rozpoznaniem zakażonego jajka.

---

Obszary występowania: Dharea
Grupy najbardziej narażone: Korra-Paah oraz mieszańce Korra-Paah (brak notowania choroby u innych ludów)
Opis: Choroba ta wywołana jest przez drobnoustroje roznoszone przez pchły oraz kleszcze i można ją porównać do zwykłej infekcji. Dotyka jedynie przedstawicieli Korra-Paah, szczególnie tych posiadających bogatsze owłosienie. Miejsce ukąszenia można łatwo znaleźć dzięki jego podwyższonej temperaturze oraz bolesnej opuchliźnie. Temperatura ciała chorego wzrasta i przy braku podjęcia działań leczniczych może ona, wraz z infekcją, doprowadzić do śmierci zarażonego.
W przypadku podjęcia działania, najpierw należy jak najszybciej usunąć źródło zakażenia, czy to w formie wyrwania kleszczy, czy brania ziołowej kąpieli oraz golenia futra. Należy też pozbyć się lub gruntownie odkazić przedmioty chorego, takie jak ubrania, pościel, szczotki, aby zapobiec nawrotom choroby i skrócić tym okres leczenia.
Niestety pomoc lekarza nie jest w stanie zapobiec komplikacjom spowodowanym chorobą lub przyspieszyć jej przejście, może jedynie uchronić od śmierci z przegrzania za pomocą medykamentów zbijających temperaturę oraz wzmacniających organizm by poradził sobie w walce z zakażeniem.
Jeśli wsparcie lekarza jest wystarczające, to chory przejdzie chorobę w swoim tempie i przeżyje. Zarażenie, przez gorączkę jaką wywołuje, nieraz powoduje trwałe, mniejsze lub większe, uszkodzenie wzroku, rzadziej innych zmysłów. Oprócz tego u ozdrowieńców występują często problemy z płodnością, doprowadzając do trudności z zajściem w ciążę, poronień czy urodzeń dzieci z nieprawidłową budową ciała.

---

Obszary występowania: Żółwie Wyspy
Grupy najbardziej narażone: Óari mieszańce Óari (brak notowania choroby u innych ludów)
Opis: Nieznany jest sposób rozprzestrzeniania się tej choroby, ani charakterystyka osób najbardziej narażonych na zarażenie, wiadomo jednak, że dotyka ona wyłącznie dorosłych przedstawicieli ludu Óari. Wysnuwa się teorie, iż jest to skutek działania drobnoustrojów znajdujących się w morskim jedzeniu lub jest to rozwijająca się wiele lat choroba, z którą niektórzy Óari się rodzą.
Choroba dotyka człowieka w niezwykły sposób. Chory czuje przypływy energii oraz kreatywności, nieraz będąc w stanie rozwiązywać logiczne problemy z dziedzin, w których nigdy się nie edukował. Umysł ścisły może nagle pisać wspaniałe wiersze, a wyśmienity muzyk może zmienić się w świetnego stratega wojennego. Nadmiar energii rozpiera chorego, który często zaprzecza zaburzeniu, ponieważ czuje się bardzo dobrze i trwa w euforycznym nastroju przez nowe sukcesy. Z czasem choroba zaczyna mieć bardziej destrukcyjny charakter. Organizm chorego przez niemożność zaśnięcia i szybki metabolizm nie jest w stanie odpocząć, co prowadzi co wycieńczenia, omdleń i osłabienia odporności. Proces ten może trwać miesiącami, w końcu doprowadzając do śmierci, na przykład w skutek zawału serca lub udaru mózgu.
Jest to choroba nieuleczalna, jednak śmierć można odsunąć nieco w czasie, podając choremu silne leki nasenne, aby jego organizm mógł dostać choć odrobinę odpoczynku podczas niespokojnego, płytkiego snu.

---

Obszary występowania: Północna Dharea
Grupy najbardziej narażone: Yavra oraz En'Thar
Opis: Choroba ta wywołana jest najprawdopodobniej drobnoustrojami, atakującymi wychłodzony organizm. Dostaje się do organizmu niezauważona i trwa w takim stanie 1-2 tygodnie, w zależności od osoby jaką dopadła, jej wieku oraz stylu życia. Dopiero po czasie daje objawy, zaczynające się od tępego bólu pleców, zwracającego na siebie uwagę głównie przed snem i w nocy, gdyż potrafi być na tyle intensywny, że może wybudzić ze snu. Dość szybko ból ten nabiera na sile i ostrości, odbierając choremu możliwość normalnego funkcjonowania. Pojawia się też fioletowe zabarwienie moczu, opuchlizna stawów oraz odruchy wymiotne po spożyciu napojów czy ciekłych posiłków.
Niestety choroba jest trudna do wyleczenia, ale nie jest to niemożliwe. Choremu muszą być regularnie podawane leki, musi być też pojony pomimo odrzucania cieczy w jakiejkolwiek formie, to zapobiegnie odwodnieniu oraz zapewni odpowiednie odżywienie organizmu. Konieczne do wyzdrowienia jest, aby przebywał ciepłym otoczeniu. W większości przypadków, pomimo starań, zakażenie moczowodu rozwija się wystarczająco szybko, żeby doprowadzić do obumarcia nerki. Zalecana jest w takim wypadku operacja usunięcia narządu, póki choroba nie przeniosła się na resztę układu moczowego. Przy braku operacji chory najprawdopodobniej umrze. Bywały jednak rzadkie przypadki, że do wyzdrowienia starczały leki i odpoczynek w cieple. Leczenie trwało długo i było opłacone strasznym cierpieniem chorego, zostawiało też po sobie wiele negatywnych skutków ubocznych, ale się udawało.

---